John van Zweden (Den Haag, 6 maart 1962) beschouwt zichzelf als iemand die gemaakt en geboren is tussen de behangrollen. Door een slecht resultaat voor een proefwerk Engels, werd hij als middelbare scholier door zijn docent gedwongen een Engelstalige penvriend te zoeken. Hij vond deze in een fan van Swansea City, kreeg liefde voor deze club en redde ze van de ondergang. De rest is geschiedenis. Tegenwoordig is Van Zweden nog altijd dagelijks te vinden in de behangzaak aan de Oude Haagweg, hoewel de winkel in de loop der jaren is veranderd tot meer dan alleen een behangwinkel en nu ook een woonwinkel is. Met trots draagt hij nog steeds de titel ‘behangkoning’, die hem in 2014 voor zijn biografie werd toegerekend. Een goede titel, vindt Van Zweden, die zichzelf ook wel écht de koning van de Nederlandse behangwereld voelt: “Je moet aan een rol behang komen, zoals je ook aan je vrouw komt.”

Het was mei 1978. Van Zweden volgde de mavo op de Snoeck Henkemansschool aan de Nieuwersluisstraat in Den Haag. Hoewel hij de latere behangkoning zou worden, slaagde hij niet voor zijn mavo-examen. In plaats van nog een jaar mavo-4 te doen, koos Van Zweden ervoor om in de voetsporen van zijn vader te treden, die een behangwinkel runde die van generatie op generatie was doorgegeven. Na een periode van drie jaar in Haarlem, waar hij werkte voor een behangleverancier, nam Van Zweden op zijn twintigste de behangwinkel van zijn vader over. Deze winkel was gevestigd aan de Paul Krugerlaan in Transvaal. Ooit een typische Haagse volksbuurt. Die wijk, waaruit Van Zweden zelf afkomstig is, werd tussen 1900 en 1935 gebouwd. In de jaren 90 maakten veel oude woningen er plaats voor nieuwbouw en het Transvaalkwartier is nu een multiculturele wijk, waar bewoners vooral van Turkse, Marokkaanse en Hindoestaanse komaf zijn. Het bescheiden pandje waar het 66 jaar geleden allemaal begon voor de (verf- en) behangfamilie, staat er nog. Nu huist daar een Indiase kledingwinkel voor man en vrouw.

Dat was toen. In de afgelopen decennia is er immers veel veranderd voor Van Zweden. Volgens hem is het zelfs “allemaal vreselijk uit de hand gelopen”. Ongeveer 25 jaar geleden runde hij nog zijn behangwinkel als eenmanszaak in Transvaal, nu heeft hij een bloeiend bedrijf met 25 man personeel aan de Oude Haagweg. Naast behang verkoopt hij tegenwoordig ook vloeren, gordijnen en zonweringen, van alle merken en voor alle segmenten. Van Zweden: “Ik vind het eigenlijk net zo mooi om iemand uit de Schilderswijk te helpen, als iemand uit het Gooi.”

Sprookje
Van Zweden is een ster gebleken in het maken van moeilijke beslissingen. Zonder te overleggen met zijn vrouw kocht Van Zweden in 2002 een aandeel in de voetbalclub Swansea City uit Wales. “En zonder te overleggen heb ik de aandelen in 2016 ook weer verkocht”, herinnert hij zich. Het mede-eigenaarschap legde hem geen windeieren. Naar verluidt is Van Zweden nu multimiljonair. “Het waren de mooiste jaren van mijn leven”, doelend op de tijd als mede-eigenaar van de club die seizoenen achtereen in de Premier League uitkwam. “Wat ik daar gezien heb… Het was een sprookje. Ik geef hierover nog steeds een of twee lezingen per week. Vaak bij ondernemingen en voetbalclubs.” Ook als behangondernemer durft hij lastige besluiten te nemen. Van Zweden kocht onlangs het behang op uit een failliete behangfabriek en kon dit niet veel later voor bijna het driedubbele verkopen aan een behanggroothandel uit Zuid-Holland. Van Zweden en zijn zoon Kay (27) – die officieel het stokje van zijn vader heeft overgenomen – hoefden niet lang na te denken. Het behang, waarop zij zonder veel moeite een winst van bijna een ton konden maken, verkopen de Van Zwedens namelijk liever in hun eigen winkel dan aan een groothandel. “Dat levert veel meer op. En dat behang zijn we hier zo kwijt”, weet senior.

Hagelnieuw pand
Precies op de locatie waar nu John van Zweden Behangparadijs aan de Oude Haagweg is gevestigd, zullen de komende jaren zeshonderd nieuwe flatwoningen worden gebouwd. Van Zweden hield het plan zeven jaar tegen, maar besloot uiteindelijk om toch akkoord te gaan. Als tegenprestatie wilde Van Zweden hetzelfde aantal vierkante meters en een gelijk aantal parkeerruimtes terugkrijgen, elders in Den Haag – op voorwaarde dat hij zijn winkel niet hoefde te sluiten. Dit liep spaak en in de hofstad bleek eigenlijk geen ruimte. De pragmaticus Van Zweden bemoeide zich inmiddels met het volledig vastgelopen bestemmingsplan, waarvoor uiteindelijk mede door zijn inmenging een mooie oplossing werd gevonden. Zo krijgt Van Zwedens winkel nu een prachtige, ruime plek onder de woonflat. “Is het mijn droom? Dat weet ik niet, want ik heb nu ook een prachtig pand. Aan de andere kant is het voor de toekomst van mijn zoon Kay ideaal. Hij gaat naar een hagelnieuw pand, megagroot en er komt een lift in. Logistiek wordt het ook veel beter ingedeeld.” Het nieuwe pand wordt bijna twee keer zo groot als het huidige: van 2.500m² naar 4.500m². Over zo’n drie jaar moet alles opgeleverd worden. Een mooie bijkomstigheid is dat Van Zweden alle 581 woningen mag voorzien van wanden en vloeren.      

La Cala de Mijas
Trouw zweert Van Zweden aan zijn geliefde Transvaal. Elke zondag keert hij terug naar de plek waar hij is opgegroeid. Eerst bezoekt hij de Turkse kapper die zijn baard verzorgt, daarna ontbijt hij bij het Turks restaurantje dat ernaast zit. Een opvallend contrast, want de avond ervoor dineerde Van Zweden wellicht nog bij een sterrenrestaurant. Van Zweden: “Veel mensen vinden het raar dat ik dat doe, ik niet. Ik ben nog steeds dezelfde John als die ik ooit was. Niemand ziet aan mij dat ik rijk ben. Ik heb ook nog steeds al mijn vrienden van vroeger om me heen.” Bovendien is de Haagse ondernemer loyaal aan anderen – van zijn vrouw tot aan zijn leveranciers, maar in het bijzonder ook aan zijn moeder. De Haagse family man, die in het Spaanse La Cala de Mijas (nabij Malaga) over een tweede huis beschikt, neemt af en toe zijn 82-jarige en kwieke moeder mee naar de Andalusische kustplaats. Van Zweden: “Ik ben trouw aan de mensen om me heen, dat is voor mij het allerheiligste.”

Dat loyaliteit aan dierbaren het allerbelangrijkste voor Van Zweden is, blijkt ook uit hoe hij zorgt voor zijn dochter Brittany (21). Ze is geboren met het 22q11-deletiesyndroom, een aangeboren aandoening waarbij een stukje DNA mist op het chromosoom 22. Van Zweden er alles aan om haar toch het beste te bieden. Het gezin verhuisde daarom naar een plek net buiten Den Haag. Van Zweden: “Ik heb een mooi stuk land om mijn huis heen, waar ze (Brittany, red.) lekker met beesten kan spelen. Ik heb zeventien schapen, twee varkens, twee geiten, meer dan vijftig loopeenden en iets van tachtig kippen.” Hij gunt zijn dochter alles om maar gelukkig te zijn: “Ze heeft zo veel in haar leven dat ze niet heeft, daarom mag ze van mij alles.”

Ook is Van Zweden trouw aan zijn cluppie ADO Den Haag, waar hij op wedstrijddagen verantwoordelijk is voor ontvangst en verzorging van de gasten in de Legends Lounge. Zijn toewijding aan ADO kent geen grenzen: “Ik wil van niemand een kwaad woord horen over ADO, dan vreet ik ze op. Ik zal mijn hele leven trouw aan ADO blijven.” Het huwelijk tussen Van Zweden en ADO is er een van de lange adem. Zo is Van Zweden de langstzittende sponsor in de 119-jarige clubhistorie van de Residentieclub. Dat moet ook altijd zo blijven, vindt Van Zweden, al deelt zijn zoon Kay iets minder liefde met ADO dan hijzelf.  

Beat the scum
Van Zweden vervult momenteel ook nog de rol van voorzitter bij voetbalclub DHC uit Delft. Voor de Haagse volksjongen is zijn ervaring als ondernemer een pre tijdens het voorzitterschap: “Want als ondernemer durf je altijd net iets meer dan de rest van het bestuur. En je bent ook wat harder”, legt Van Zweden uit. DHC speelt in een stadion dat plaats biedt aan liefst 18.000 toeschouwers (!) en stond in 1962 nog in de bekerfinale. De bekendste oud-speler van de Delfia Hollandia Combinatie is Regi Blinker (ex-Feyenoord en Celtic), maar ook de Haagse schoffies Ricky van den Bergh en Wesley Verhoek droegen eens het groen-zwart. Van Zweden koestert mooie herinneringen aan laatstgenoemde. Zo memoreert de behangkoning hoe Verhoek op 7 november 2010 veertien minuten voor tijd de winnende (0-1) maakte tegen aartsrivaal Ajax. Op diezelfde zevende novemberdag in 2010 speelde Swansea eveneens tegen zijn grote vijand: Cardiff City. En óók hier werd veertien minuten voor tijd (!) de winnende 0-1 gescoord. In inkt liet Van Zweden dit op zijn brede rechterbovenarm vereeuwigen, met tatoeages van beide clubs en de begeleide tekst “We beat the scum”. Voorzitter Van Zweden ziet DHC als een club die hij, naar eigen zeggen, de komende jaren “weer graag uit de shit haalt” en waarmee hij ernaar streeft om binnen vijf jaar tot de top van het amateurvoetbal te behoren.